Historical dictionary
of grammatical terms online

słownik leksykon

Language: polski
EJO 1999, 539 Contemporary definition

Słownik. 1. Systematycznie ułożony indeks jednostek językowych najczęściej wyrazów, wybranych wg ustalonej zasady i podanych wraz z odpowiadającymi jego celowi informacjami.

Quotations

U których imion rzeczy nieżywotnych 2gi przypadek kończy się na a, u których zaś na u, na to jednego powszechnego prawidła nie ma, lecz trzeba się tego z używania albo z Słowników uczyć.

Ale najczęściej słowa na eć kończące się, formują słowa częstotliwe nieforemnie, np. powiedzieć, powiadać, dowiedzieć się, dowiadywać się; tego trzeba z używania i z słowników nauczyć się.