Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wymawiać (się), wymówić (się)

Język: polski
Ewolucja terminu

wymowiać, wymowić

Cytaty

Klecz/1767, s. 60

Tak my mowiemy po Polsku, ale czemu to, tak? wymawiamy nie wiemy przyczyny.

Gddk/1816, s. 5

Oi wymawia się jak è Francuzkie [...], naprzy. il parloit mówił [...], Polonois, Polak.

Br/1848, s. 18

W języku polskim nie ma dwusamogłosek, to jest dwóch samogłosek, któreby obok siebie będąc, jednym tchem się wymawiały. W takim razie jedna z nich przynajmniéj wymawia się oddzielnie; n . p. na-u-ka.

Malin/1869–1870, z. I, s. 18

,, […]A chociáż ta aspiracyjá i to miękczenie zdaje się pochodzić ze strony d i z jednakowóż w rzeczywistości piérwsze dz w dzaal […] wymáwiá się w sobie ostrzéj niż drugie w gwirzdz […]".

Kon/1920, s. 3

§ 1. Wyrazy składają się z głosek, np. m-a-t-k-a, k-o-ń. Znak, który w piśmie oznacza jedną głoskę, nazywa się literą.

Głoski wymawiamy — litery piszemy.