Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wymawiać (się), wymówić (się)
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: wymawiać, wymawiać się
Język: polski
Dział: Fonetyka, Kultura języka (współcześnie)
  • Cz. I. O wymawianiu: Gddk/1816
  • O pisowni albo o nauce dobrego pisania: Gott/1794
  • Podział spółgłosek na twarde i miękkie oraz według narzędzi mownych. Zwątlanie samogłosek. Spółgłoski mocne, słabe i płynne. Pochylanie samogłosek: Czep/1871–1872
Ewolucja terminu

wymowiać, wymowić

Cytaty

Gott/1794, s. 5

Niemcy mają głosek wszystkich razem 25. [...] Te wszystkie głoski dzielą się na Samogłoski albo na Spółgłoski. Samogłoski są: a, e, i, o, u, y. Resta ich zowie się Społgłoskami, tak się zaś wymawiaią wszystkie.

Gddk/1816, s. 5

Oi wymawia się jak è Francuzkie [...], naprzy. il parloit mówił [...], Polonois, Polak.

Czep/1871–1872, s. 30

[…] Tak np. w wyrazach: grab, pan, dzwon, traf — ostatnie spółgłoski wymawiamy twardo, i dla tego się one zowią twardemi; w wyrazach zaś grab', pań, dzwoń, traf', końcoe spółgłoski wymawiamy miękko, i dla tego się one zowią miękkiemi. Widziemy z przytoczonych przykładów, że miękkie spółgłoski, gdy są położone na końcu zgłoski, różnią się od twardych tém, że mają nad sobą kréskę [...].

Powiązane terminy