Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus ablativus

Język: łaciński
Geneza: łac. ablatus 'odjęty, porwany'
EJO 1999, 13 Definicja współczesna

Przypadek prymarnie konkretny, oznaczający w swej podstawowej funkcji oddalenie lub oddzielenie jednego przedmiotu od innego. Wyraża on w tej funkcji znaczenia właściwe pol. konstrukcjom z przyimkami "z (czego)" i "od (czego)".

Cytaty

Mora/1592, s. 70 E3v [74] Definicja

Quid est Ablativus? Quo utimur, cum auferri aliquid significamus: ut abstulit a me vestem, [wziął odemnie szátę.].

[Co to jest ablatyw? To przypadek, którego używamy, gdy pokazujemy, że coś zabieramy.]
Malin/1869–1870, z. III, s. 315

[…] Rozpráwiá ktoś przypuśćmy o przypádku piątym; któż tu teráz zgadnie, czy tu jest mowa o Wołáczu, czy o Miejscowniku, który jest piątym u Dobrowskiego, lub Odbieráczu (Ablativus), który jest piątym w gramatykach prof. Boppa? […]