Historical dictionary
of grammatical terms online

casus ablativus

Language: łaciński
Etymology: łac. ablatus 'odjęty, porwany'
EJO 1999, 13 Contemporary definition

Przypadek prymarnie konkretny, oznaczający w swej podstawowej funkcji oddalenie lub oddzielenie jednego przedmiotu od innego. Wyraża on w tej funkcji znaczenia właściwe pol. konstrukcjom z przyimkami "z (czego)" i "od (czego)".

Quotations

Bart/1544 , t. III, p. 8

BIERZĄCY, t. I, s 77. [...] ma być ablativus precz bierzący, oddalonek [...], odbierający RN (wykl. przednia); zob. ODBIERAJĄCY, ODDALONEK.

Bart/1544 , t. III, p. 97

ODDALONEK gram. odbierający, precz bierzący vel i. oddalonek ablativus casus in grammatica R a2 (md); [...] RN (wykl. przednia). Zob. DAJĄCY, DAWAJĄCY, DAWANEK, IMIENIAK, MIANUJĄCY, MIENIĄCY, MIENIONEK, OSKARŻAJĄCY, RODZĄCY, SKARŻANEK, SPADEK, WOŁANEK, WZYWAJĄCY, ZOWANEK.