Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus ablativus

Język: łaciński
Geneza: łac. ablatus 'odjęty, porwany'
EJO 1999, 13 Definicja współczesna

Przypadek prymarnie konkretny, oznaczający w swej podstawowej funkcji oddalenie lub oddzielenie jednego przedmiotu od innego. Wyraża on w tej funkcji znaczenia właściwe pol. konstrukcjom z przyimkami "z (czego)" i "od (czego)".

Cytaty

Don/1795, s. [7]

Casus in nomine sunt sex, spadkow w imieniu jest sześć nominativus, mianujący, genitivus, rodzący, dativus, dawający, accusativus, oskarżający, vocativus, wzywający, ablativus, odbierający, abo oddalający.

Szum/1809, s. 43

Liczba pojedyncza.

Nom. ja,

Gen. mnie, [...]

Abl. ze mną,

Loc. we mnie.

Szum/1809, s. 44

Liczba pojedyncza.

N. On,

G. onego, niego, jego, go, [...]

A. z onym, nim.