Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przyrostek partykuła

Język: polski

Cytaty

Mucz/1825, s. 113 Definicja

Zgłoski, a czasem tylko głoski ci, ć, ś, że, ż, to, siś, żeto, żto, cito, li, lito, łączą się częstokroć z zakończeniem zaimka jakiegokolwiek i nadają mu albo więcéj wybitności, albo przyczyniają, albo ujmują znaczenia. Zgłoski takowe lub głoski przyrostkami zowiemy.

Rozp./1830, s. 465 Definicja

Przyrostek że ma postać spojnika że, np. wiem ŻE tak jest; przyrostki to, ci, mają postać zaimków, np. TO, co mówisz; winienem CI (zamiast tobie); lecz znaczenie ich wcale jest odmienne.

Rozp./1830, s. 567

Cóż, 25.– Porów. Ż przyrostek.

Rozp./1830, s. 579

PRZYROSTKI; piszą się łącznie, 560; 464.

Rozp./1830, s. 587

Ż, przyrostek, 544, 25, 102.

Szt/1854, s. 15 Definicja

Znakomitsze przyrostki są: by, byle, ć, ci, ćto, cito, kolwiek, lada (leda), li, lito, liż, no, ino, ś, si, śto, sito, to, ż, że, żeto, żeby.