Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przyrostek partykuła

Język: polski

Cytaty

Mucz/1825, s. 113 Definicja

Zgłoski, a czasem tylko głoski ci, ć, ś, że, ż, to, siś, żeto, żto, cito, li, lito, łączą się częstokroć z zakończeniem zaimka jakiegokolwiek i nadają mu albo więcéj wybitności, albo przyczyniają, albo ujmują znaczenia. Zgłoski takowe lub głoski przyrostkami zowiemy.

Szt/1854, s. 15 Definicja

Znakomitsze przyrostki są: by, byle, ć, ci, ćto, cito, kolwiek, lada (leda), li, lito, liż, no, ino, ś, si, śto, sito, to, ż, że, żeto, żeby.

Kr/1897, s. 340

§ 436. Przyrostek by, jako cząstka nierozdzielna wyrazu, pisze się łącznie na końcu spójników i słów w formach trybu warunkowego, bezpośrednio po imiesłowie przeszłym na -ł, -ła, -ło, lub też na końcu innego wyrazu w tymże zdaniu (ob. § 275); np. aby, oby, ażeby, choćby, chociażby.