rzeczownik żeński

Filtr: 3 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Bor/1830
• Rozp./1830
• Br/1848
• Such/1849
• Malin/1869–1870
• Oż/1883
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Kr/1897
• Król/1907
• Kon/1920

Głoska ó (o pochylone) zbliża się w wymawianiu do u. Należy ją pisać w następujących formach: [...]

2) W Dopełniaczu liczby mnogiéj rzeczowników żeńskich i nijakich z ostatnią tematową słabą lub płynną.

Podług deklinacji rzeczownikowej odmieniają się rzeczowniki żeńskie, utworzone od tychże osnów co i imiona męskie, za pomocą przyrostków: -ina, -yna, -ewna, -ówna, -anka, oznaczające godności lub nazwiska rodowe.

Podług wzoru pierwszego odmieniają się rzeczowniki żeńskie, mające przed końcówką a spółgłoskę twardą: siostra, matka, chata, starościna, książka, ławka, woda, maszyna, królewna, Lindówna i t. d.