Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja trzecia

Język: polski

Cytaty

Sty/1675, s. 37

Owe záś pochodzące od języká łácińskiego, trzeciej deklináciej, kończące sie w máłej liczbie ná Vocalem e:

Fook/1768, s. 14 (13-14) Definicja

De la troisieme Déclinaison. La troisieme Déclinaison a la terminaison de son Gen singulier en is.

[...]

O Trzeciej Deklinacji. Trzecia Deklinacja kończy się in Genitivo Singulari na is.

Szt/1854, s. 143 Definicja

Podług deklinacyi trzeciéj przypadkują się same rzeczowniki pospolite i własne, swojskie i cudzoziemskie, piérwotne i pochodne, pojedyncze i złożone i t. d. rodzaju nijakiego, ale tylko takie, które mają rzeczowne zakończenie i przyjmują rzeczowne przypadkowanie.