Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja czwarta

Język: polski

Cytaty

Mora/1592, s. 97 Gr [101] Definicja

Quarta Declinatio quot habet terminationes? Duas. US ut Fructus, Owoc. et U ut Cornu, Rog. Quid est Character Quartae Declinationis? [Po czym mam poznáć, gdy imię jest czwartej Deklinácjej?]. Cum Genitivus eius desinit in US, et Dativus in UI divisas Syllabas.

[Czwarta deklinacja ile ma zakończeń? Dwa. [...] Jaki jest charakter czwartej deklinacji? [...] Gdy jej dopełniacz kończy się na "-us", a celownik na "-ui" w oddzielnych sylabach.]
Uchw.AU/1891, s. 33

Zakończenie i — e w nom. pl. w rzeczownikach żeńskich (dekl. IV. z nakrawędną tematową miękką).

Kr/1897, s. 47 Definicja

Deklinacja 4-ta, żeńska, do której należą rzeczowniki rodzaju żeńskiego, zakończone w mianowniku l. pojed. na spółgłoskę miękką lub niegdyś zmiękczoną; np. kość, dłoń, gałąź, sól, wieś, kolej, rzecz, myśl, krew, i t. p.