modus indicativus

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• DonGl/1542
• Bart/1544
• DonCul/1560
• Stat/1568
• Mora/1592
• Don/1595
• Vol/1612
• Don/1649
• Men/1649
• Sty/1675
• Woy/1690
• Duch/1699
• Cell/1725
• Lub/1778
• Mon/1780
• Don/1795
• Szum/1809
• Gddk/1816
• Malin/1869–1870
• Gaert/1927

Modus – naznaczenie, obyczaj; indicativus – ukazujący, skazujący, coniunctivus – słączający, optativus – żądający, imperativus – rozkazujący, infinitivus – niezgraniczony, niezagraniczony.

Sposobow skończonych w języku Włoskim są cztery.

1.Indicativus Pokázujący, ktory po prostu rzecz jáką pokázuje, jáko Amo miłuję, Temo boję się, Sento słyszę.

VERBUM AUXILIARE.

SONO Jestem.

INDICATIVUS PRAESENS. Singularis, Jo sono, Ja jestem [...]. Pluralis Noi siāmo My jesteśmy [...].

INDICATIVUS MODUS

Praesens Sing: Parlo Gadam [...].

Indicat. praes. Vò lub vado idę.