Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

modus indicativus

Język: łaciński

Cytaty

DonGl/1542, s. 206

Modus – naznaczenie, obyczaj; indicativus – ukazujący, skazujący, coniunctivus – słączający, optativus – żądający, imperativus – rozkazujący, infinitivus – niezgraniczony, niezagraniczony.

Mora/1592, s. 168 L4v [172] Definicja

Quid est [Modus] Indicativus? Quo simpliciter aliquid fieri aut non fieri indicamus.

[Co to jest tryb oznajmujący? Taki, którym po prostu wyrażamy to, że coś się dzieje lub się nie dzieje.]
Lub/1778, s. 77

Sposobów jest trzy (Modi tres): Skazujący (indicativus), пишу piszę [...] Roskazujący (imperativus), пиши pisz [...] Nieskończony (infinitivus), писать pisać [...] Ządającego (optativus) i złączającego (et coniunctivus) Sposobow w Rossyjskim języku osobliwych nie ma; lecz zamiast onych używają Skazujący z przydaniem łączeń (conjunctionem) koгдабы gdyby, дабы oby, естьли jeśli, буде bądź dajmy to, i innych.