Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

modus coniunctivus

Język: łaciński

Cytaty

Modusnaznaczenie, obyczaj; indicativus – ukazujący, skazujący, coniunctivussłączający, optativus – żądający, imperativus – rozkazujący, infinitivus – niezgraniczony, niezagraniczony.

Sposobow skończonych w języku Włoskim są cztery [...]

Coniunctivus Przyłączájący, ktory nie po prostu rzecz pokázuje, ále z przyłączeniem jákimśi, jáko Ancorche io scriva choćbym pisał [...].

Optativus stacza się w káżdym słowie przez wszystkie czásy tymże sposobem jako i Coniunctivus, tylko że Optativo przekłádają się cząstki insze, insze záś Coniunctivo jáko In Praesenti et Futuro Optativo, Iddio voglia che, Bodaj bym.

CONIUNCTIVUS Praesens.

Sing: Benche habbia luboć mam [...].

Coniunct: praes. vada niech idę,

Verbum, ma cztery Modos, Indicativum, Imperativum, Coiunctivum, Infinitivum: Z ktorych Indicativus z prostá pokazuje i ma wszytkie trzy Personas; Coniunctivus zaś (Subiunctivus) przez pewną Particulam przyłączony bywa, i tákoż ma trzy Personas. Imperativus rozkázuje, i dla tegoż nie ma pierwszej Persony. Infinitivus nie ma żadnej Persony, i dla tegoż názywa się Verbum Infinitum, inne záś Modi zowią się Verbum finitum.