Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek osobny
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: osobny
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O zaimku: Nał/1774

Cytaty

Nał/1774, s. 308 Definicja

P. Dla czego Zaimek soi nazywa się Wsobnym? (réfléchi). O. Bo w ten czas sama Osoba o sobie mowi, albo do siebie rzecz garnie, dla tego po polsku mogłby się jeszcze zwać Dosobny, albo Osobny; naprz. chacun pense à soi, każdy myśli o sobie.

Kor/1961, s. 39 (39-40)

Najlepsze jednak świadectwo spopularyzowania się już rodzimej terminologii gramatycznej, i to po szkołach, daje konsekwentnie ją stosująca gramatyka francuszczyzny S. Nałęcz-Moszczeńskiego [...].

Nomen substantivum proprium — imię, miano jestotne [...], pronomen personale — zaimek osobisty, reflexivum — wsobny, (d)osobny, demonstrativum — pokazujący, ukazujący, possessivum — (p)osiadły, posiadający, interrogativum — pytający, relativum — odnośny, odnoszący (s. 264), infinitum — nieokreślony.

Powiązane terminy