Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek posiadły

Hasło w cytatach: posiadły, posiadły zaimek, zaimki posiadłe
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O pisaniu francuskim: Nał/1774
  • O zaimku: Nał/1774
Definicja współczesna

Zaimek dzierżawczy

Cytaty

Ses [...] jest Zaimek Posiadły (Pronom possessif).

P. Co rozumieć przez Zaimki Posiadłe? O. Rozumieć trzeba te Zaimki, ktore rzecz posiadłą od kogo i własną jego znaczą; napr. mon habit moja suknia [...]. P. Na wiele Rożnic dzielą się Zaimki Posiadłe? O. Na dwie Są albowiem Zaimki Posiadłe Nieodnośne (les Pronoms possessifs absolus). Są Zaimki Posiadłe Odnośne (les Pronoms possessifs relatifs). Pierwsze łączą się z Jestot. Imionami. W drugiej Rożnicy liczone Zaimki kładą się same bez Imion.

Posiadły Zaimek przed każdym Jestot. Imieniem ma się powtorzyć; naprz. mon père et ma mère.

Najlepsze jednak świadectwo spopularyzowania się już rodzimej terminologii gramatycznej, i to po szkołach, daje konsekwentnie ją stosująca gramatyka francuszczyzny S. Nałęcz-Moszczeńskiego [...].

Nomen substantivum proprium — imię, miano jestotne [...], pronomen personale — zaimek osobisty, reflexivum — wsobny, (d)osobny, demonstrativum — pokazujący, ukazujący, possessivum — (p)osiadły, posiadający, interrogativum — pytający, relativum — odnośny, odnoszący (s. 264), infinitum — nieokreślony.