Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zakończenie osobowe

Język: polski

Cytaty

Lerc/1877, s. 46 Definicja

Przy odmianie rozróżniamy w każdym czasowniku dwie części: źródłosłów czyli część nieruchomą, która przez całą odmianę czasownika niezmienną pozostaje, i części ustawicznie się zmieniające, tj. zakończenia, spójki i cechy trybowe. Zakończenia osobowe w pojedynczych czasownikach są następujące: w licz. pojedynczej osoba 1. ma zakończenie m - ę [...].

Kr/1897, s. 39

§ 40. Zakończenia osobowe -em, -eś w formach złożonych takich, jak czytał-em, słuchał-eś, i t. p., akcent wyrazu przesuwają ku końcowi o jedną zgłoskę.