Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

P. Wiele Szczegolności swoich Zaimkow liczą Francuzi? P. Siedm Szczegolności, to jest: Zaimki Osobiste (Pronoms personnels;) Zaimki Łączone (Pronoms conjonctifs) Zaimki Osiadłe (Pronoms possessifs) Zaimki Pokazujące (Pronoms démonstratifs,) Zaimki Odnośne (Pronoms relatifs,) Zaimki Samotne (Pronoms absolus) Zaimki Nieokreślone (Pronoms indéfinis.) [...] P. Czemu nie kładziesz w Zaimkow liczbę, Pytające Zaimki? O. Bo te Zaimki nie rożnią się od wymienionych [...].

O Zaimkach Pytających (des Pronoms Interrogatifs) [...] P. Wielorakie są Zaimki Pytające? O. Dwojakie: Łączone, i Samotne.

Zaimki pytające oznaczają istoty, o które się pytamy. One są: kto? co? który? jaki? czyj? któż? cóż? któryż? jakiż? co za?

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

Zaimek pytający oznacza pytanie, które czynimy o jakikolwiek przedmiot: który?-a?-e? jaki?-a?-e? kto?co? za co? Jakiéj lekcji uczysz się teraz.

Inne pytają o osobę lub rzecz, np. kto tam jest? jakie to drzewo? i dla tego zowią się [zaimkami] pytającemi. Takiemi są: kto? co? który? jaki?

Zaimek; kto, co, używa się zarówno jako pytający i jako względny.