Historical dictionary
of grammatical terms online

zaimek pytający

Language: polski

Quotations

Rozdział IV. zawiera Zaimki z ich znaczeniami. Uchyliłem atoli z między nich Zaimek pytający, gdyż się pospolicie zapytuje Zaimkami względnemi. Spadkowanie Zaimków nieforemnych, i t. d. wyrażono tu nieco obszerniej niż w innych dotąd Grammatykach.

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie, to jest służą do wyrażenia myśli pytającéj, te są: kto, co; jaki, jaka, jakie; czyj, czyja, czyje; który, która, które; iloraki, iloraka, ilorakie; tenże, tażto, tożto.

Zaimki pytające oznaczają istoty, o które się pytamy. One są: kto? co? który? jaki? czyj? któż? cóż? któryż? jakiż? co za?

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

[Zajimki] Pytające o przymiotach rzeczy lub osoby: Jaki, Jaka, Jakie? Odpowiadające: Taki, Taka, Takie. Pyt. O własność posiadania: Czyj, Czyja, Czyje? Odp. Swój, Swoja, Swoje, z tego Swojsczyzna, albo Obcy, Obca, Obce, Obczyzna będzie i t. d.

Zaimki pytające (pronomes interrogativos):

1) quem? kto? 2) que? (o quê?) co? [...].