Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

Rozdział IV. zawiera Zaimki z ich znaczeniami. Uchyliłem atoli z między nich Zaimek pytający, gdyż się pospolicie zapytuje Zaimkami względnemi. Spadkowanie Zaimków nieforemnych, i t. d. wyrażono tu nieco obszerniej niż w innych dotąd Grammatykach.

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

[Zajimki] Pytające o przymiotach rzeczy lub osoby: Jaki, Jaka, Jakie? Odpowiadające: Taki, Taka, Takie. Pyt. O własność posiadania: Czyj, Czyja, Czyje? Odp. Swój, Swoja, Swoje, z tego Swojsczyzna, albo Obcy, Obca, Obce, Obczyzna będzie i t. d.

Zaimki pytające (pronomes interrogativos):

1) quem? kto? 2) que? (o quê?) co? [...].

Zaimki pytające, któremi pytamy się o osoby lub rzeczy, są następujące: Kto? co? któż? cóż? który? która? które? ― jaki? jaka? jakie? ― czyj? czyja? czyje?

Pytające, p. zaimki; p. zdanie.

Zaimki (pronomina) - wyrazy zastępujące imiona i przysłówki: [...] C. ★Osobowe (personalia), np. ja, ty, ★zwrotne (reflexiva), np. się, ★dzierżawcze (possesiva), np. mój, ★wskazujące (demonstrativa), np. ten, ★względne, np. który, ★pytające (interrogativa), np. kto?, ★nieokreślone, nieoznaczone (indefinita), np. ktoś.