Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dwójznaczność

Język: polski

Cytaty

Nie zmieniając liter w pismie w tak licznych przypadkach, zapobiegany wielu dwójznacznościom: słowo, pomimo dołączonego cechowego zakończenia, jest zawsze znakiem wyraźnym obrazu; bo w niém są wiernie dochowane ślady słowa pierwotnego.

Odstępując od zwykłej formy dajemy końcówkę: r, mę. jaką ma wyraz: wdzięk, dźwięk; w dźwięku, w ręku; a to dla uniknienia dwójznaczności 4go przypadku liczby mnogiej, ręce, w ręce; jak mówią pijący do siebie: w ręce twoje; a lud prosty: brence.

— jakkolwiek zawsze dopatrzéć można względy brane na naturę sprawomianu, na harmonją w wygłoszeniu i na uniknięcie dwójznaczności wyrazów: przyznać jednakże trzeba, że postępował ze swobodą może zbyteczną.