Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek dzierżawczy

Język: polski
EJO 1999, 656 Definicja współczesna

Zaimek dzierżawczy. Pozycyjny (kontekstowy) wariant zaimka osobowego, występujący w pozycji przy rzeczowniku, a więc pełniący składniową funkcję określenia adnominalnego, czyli przydawki.

Cytaty

Zaimki są piąciu rodzajów [...] dzierżawczé są dwojakié łączącé się i niełączącé się z rzeczownikami. Łączącé się my mój moja, mojé moi mojé; thy twój twoja twojé twoi twojé; his jégo; her jéj; its tego jego; our nasi nasze; your wasi waszé, their ich. Niełączącé się są mine mój, moja, mojé, moi, mojé; thine twój twoja twojé, twoi, twojé; his jégo; her jéj, óurs nasz nasza naszé; yours wasz, waszá, waszé, wasi waszé; theirs ich tych.

Zaimki dziérżáwcze złączné są jakośmy już powiedzieli my, thy, his, her, our, your, their.

Zaimki dziérżawcze rozłączné kładą się samé n.p. whose book is this, czyjá to jest książka it is mine mojá.

Zaimki dzierżawcze wyrażają posiadacza lub sprawcę czegoś, albo inaczej: określają do kogo należy lub w czyim posiadaniu (czyli dzierżeniu) pewien przedmiot się znajduje.