Historical dictionary
of grammatical terms online

zaimek wskazujący

Language: polski
EJO 1999, 663 Contemporary definition

Zaimek wskazujący. Wyrażenie stosowane w dwóch funkcjach: deiktycznej i anaforycznej. W funkcji deiktycznej, czyli wskazującej sensu stricto, występuje przy naocznym wskazywaniu przedmiotów [...]

Quotations

Czep/1871–1872, p. 89 (89-90) Definition

Zaimki wskazujące określają istotnik, wskazujące nań. Takiem są ten, ta, to; ów, owa, owo; sam, sama, samo; on, ona, ono; taki, taka, takie; tamten, tenże, tensam.

Czep/1871–1872, p. 92

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

Kon/1920, p. 27 Definition

Zaimki wskazujące używają się zamiast imienia osoby lub rzeczy, na którą wskazujemy, o której mowa. Są one następujące: on, ona, ono; jego, jej, jego; ów, owa, owo, ten, ta, to; sam, sama, samo; ten sam, ta sama, to samo, taki, taka, takie.