Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek względny

Język: polski
EJO 1999, 664 Definicja współczesna

Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.

Cytaty

Zaimki są piąciu rodzajów [...] względnéthis, that, it, same, who, który która, które, what co który która które, which co, który, która, które these, those.

Mówiliśmy, iż Zaimki są osobisté, skazującé, względné, dzierżawczé, i bezokoliczné; obaczmy teraz ich użycie.

Inne znowu odnoszą nieraz całe zdanie do rzeczownika poprzedzającego; np. Oto przyjaciel, którego kocham nad życie! Zaimki takie nazywamy [zaimkami] względnemi, ponieważ oznaczają wzgląd na poprzednie rzeczowniki, czyli odnoszą się ze swem zdaniem do poprzednich rzeczowników.

Zaimek; kto, co, używa się zarówno jako pytający i jako względny. [...] zaimki: kto, co, są względnemi ponieważ oznaczają wzgląd na poprzedzający przedmiot czyli odnoszą się do niego z całém swojém zdaniem.

Zdania poboczne, wyrażające pewien wzgląd czyli powoływanie się na osobę lub rzecz zdania głównego, zowią się [zdaniami] względnemi, a spajają się z niém za pomocą przysłówków lub zaimków względnych: kto, co; który, -a, -e; jaki, -a, -e; którędy, jak, gdzie, kędy, skąd, odkąd, dokąd, itp.