Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

odmiana rzeczownikowa

Język: polski

Cytaty

Pierwotne tło wszech odmian rzeczownikowych.

Właściwością jest wydoskonalonego języka, aby się cechy odmian przymiotnikowych różniły od cech odmian rzeczownikowych. W wyrobionéj tedy polszczyźnie ustnéj, tudzież w piśmiennéj osobliwie z czasów dla literatury złotych, odmiana Przymiotników, pierwotnie równa odmianie Rzeczowników, tak się już udzielnie wykształcała, iż tylko w Narzędniku i Miejscowniku licz. poj. cecha rzeczownikowa -em dochowuje się z uszczerbkiém zalet językowych.

Rozróżniamy pięć odmian rzeczownikowych.

Ta forma odmienna przymiotników wyszła u nas w XV i XVI wieku z używania. Ale się pozostały wielorakie ślady téj rzeczownikowéj odmiany w wyrażeniach, których dotychczas używamy.

Powyższa odmiana przymiotników nazywa się ogólnie przymiotnikową (dla wyróżnienia od dawnej rzeczownikowej) . Odmiana ta nazywa się także złożoną, ponieważ się na nią złożyły dwie różne deklinacye, tj. deklinacya rzeczowna, (o której mówiliśmy na wstępie tego paragrafu) i deklinacya zaimkowa.

Pierwotnie przymiotniki w języku polskim, podobnie jak i w innych językach słowiańskich i wogóle w językach szczepu aryjskigo, odmieniały się tak samo jak rzeczowniki, czyli miały odmianę rzeczownikową.