Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

artykulacja języka

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

§ 42. Artykulacja języka. Trójkąt samogłoskowy.

Rozpocznijmy badanie położenia języka przy różnych otwartych od głoski a. Wymawiamy w sposób zwykły, naturalny, nie specjalnie wyraźnie i starannie.

Bardzo ważną zaletą systemu angielskiego jest zupełne oddzielenie artykulacji języka od artykulacji warg. Wadą natomiast jest zlekceważenie spłaszczenia wargowego.

Wyraz tęskny, który wykazuje na pozór wprost przeciwne zjawisko w porównaniu z omówionemi w poprzednim § sławetny itd., przedstawia naprawdę odmienne warunki fonetyczne, bo spółgłoski t d, stojące bezpośrednio przed n, a różniące się od niego tylko i właśnie przyparciem języczka, bezpośrednio przegradzały obustronne jego opuszczenie (-ętny-, to znaczy przy ę języczek był opuszczony, przy t przyparty, przy n znowu opuszczony, a wszystko przy tej samej artykulacji języka).