Historical dictionary
of grammatical terms online

stopień równy

Language: polski
EJP 1991, 334 Contemporary definition

Stopniowanie. [...] Stopień równy jest neutralnym określeniem cechy (jakości): miły, silny, zielony.

Quotations

Wyższy stopień formuje się dodając do Równego pomocnika plus, n. p. sage mądry, plus sage mędrszy.

[Gradus] Positivus. [Stopień] Rowny.

Porównywając wiele rzeczy, gdy jednéj przyznajemy piérwszeństwo nad wszystkie inne, używamy stopnia najwyższego, np. najuczeńszy, najdogodniejszy, najpracowitszy i t. p. Stopień równy ma czasem znaczenie najwyższego, np. pokazuje kupiec tuzin scyzoryków, mówimy: ten będzie dobry, zamiast najlepszy i t. p. b) B ezw zględnego używ am

Porównywámy częstokroć osoby i rzeczy ze sobą pod względem przyznawanych jim przymiotów, których stopień może być większy w jednéj rzeczy od stopnia tego samego przymiotu w drugiéj rzeczy. Dlá tego gramatycy słusznie pod tym względem dzielą przymiotniki na trzy stopnie, które nazywają: równym (positivus), wyższym (comparativus) i najwyższym (superlativus). W stopniu równym jest każdy przymiotnik, którym oznaczámy przymiot po prostu bez względu na to, czy ten sám przymiot jest lub być może u jakiéj jistoty większym lub mniejszym [...].

Stopień równy oznacza równą ilość przymiotu w istotach porównywanych, t.j. ani mniéj, ani więcéj w jednéj jak w drugiéj. Ten stopień wyraża się zwyczajném zakończeniem przymiotnika.