Historical dictionary
of grammatical terms online

stopień najwyższy

Language: polski
EJP 1991, 334 Contemporary definition

Stopniowanie. [...] Stopień najwyższy wskazuje na maksymalne natężenie cechy nazwanej przez przymiotnik (przysłówek): najmilszy, najsilniejszy, najbardziej zielony.

Quotations

Uwaga. Stopniów jest 3, niski (positivus), wyższy (comparativus), [stopień] najwyższy (superlativus), np. pięknie, piękniej, najpiękniej; ciemno, ciemniej, najciemniej.

Stopień najwyższy formuje się zawsze przez dodanie syllaby naj do stopnia Wyższego, np. najpiękniej, najciemniej, najlepiej.

Trzeci stopień przypisuje najwyższą lub najniższą własność albo przymiot jakiemu przedmiotowi względem innych podobnych np. Kościół ten najwyższy, chałupka ta najniższa, i ten nazywamy w obu razach stopniem najwyższym.

Stopień najwyższy używa się, skoro chcemy wymienić w jakim przedmiocie największą ilość przymiotu spomiędzy innych z nim porównanych, a do połączenia przedmiotów porównanych mamy Przyimki: z (ze), między, pomiędzy, spomiędzy; np. Władysław jest najpilniéjszy spomiędzy braci.

Stopień najwyższy robi się ze stopnia wyższego przez dodanie zrostka naj- na początku trzona.

Stopień najwyższy przyjmuje zrostek naj-, np. naj-piękniéj.

Stopień najwyższy wyraża największą ilość przymiotu w istocie jakiéj ze wszystkiemi porównanéj; urabia się z wyższego przez dodanie do niego na początku zgłoski naj […].

Stopień najwyższy urabia się od wyższego, dodając na początku zgłoskę naj […].

Mamy trzy stopnie.

  1. stopień równy: — pilny,

  2. stopień wyższy: — pilniejszy,

  3. stopień najwyższy: — najpilniejszy.

Stopień najwyższy kładzie się wtedy, kiedy wyrazić chcemy, że rzecz jakaś posiada przymiot swój w najwyższym stopniu między przedmiotami porównywanemi; do połączenia tych wyrazów mamy przyimki: z(ze) między, z pomiędzy.