Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imiesłów

Język: polski
EJO 1999, 420 Definicja współczesna

Participium (imiesłów). Niefinitywna (nieosobowa) forma czasownika będąca syntaktycznym derywatem regularnie tworzonym od form osobowych.

Cytaty

Dwa są imiesłowy u Anglików, jakośmy w czasowaniach widzieli czasu térazniéjszego i przeszłégo.

Kiedy w Polskim języku używamy Imiesłowów, usłyszawszy, ujrzawszy i tym podobnych w znaczeniu czynném, do Imiesłowa czasu przeszłégo Anglicy dodają having; w biérnym beeing, który osobliwie ostatni w wierszach prawie zawsze, a czasem i w prozie opuszcza się.

Wszystkie wyrazy, składające mowę polską, dzielą się na dwa główne szeregi: piérwszy wyrazów odmiennych, drugi wyrazów nieodmiennych; a każdy szereg podziela się na cztéry części, z których każda ma własne nazwisko. Te nazwiska są następujące: w szeregu wyrazów odmiennych: 1) Imie, 2) Zaimek, 3) Słowo, 4) Imiesłów; w szeregu wyrazów nieodmiennych: 5) Przyimek, 6) Przysłówek, 7) Spójnik, 8) Wykrzyknik.

Słowo być nazywa się też rzeczowném, gdyż znaczy sąd o saméj bytności rzeczy jakiéj, uważané, bez żadnego przymiotu np. ojciec jest. Wszystkie zaś inne słowa nazywają się przymiotne, bo znaczą sąd bytności, i przymiot téj bytności, a każde rozebrać się może na dwa osobne wyrazy np. ojciec kocha, mówi, jedno znaczy, co ojciec jest kochający, jest mówiący. To imie przymiotne, wyrażające czynienie lub skutek téj okoliczności, jaka się w słowie, od którego ono pochodzi, znajduje, Imiesłowem zowiemy.

Imiesłowy są to imiona pochodzące od słów, to jest okoliczność czynienia lub skutku w słowie zawartą wyrażające. Jako imiona mogące wydać przymiot zdania, mają odmiany przez liczby, przypadki i rodzaje; i w tym względzie uważane, ze wszystkiém się z przymiotnikami zgadzają i podobnież odmieniają się, tylko że się stopniować nie mogą. Jako część słowa, odmieniają się przez czasy, i tém się różnią od przymiotników, np. kochający, kochany, mający kochać: skutek bowiem lub czynienie, które wyrażają imiesłowy, dziać się muszą w pewnym czasie.

§ 257. Imiesłowy. Do form konjugacyjnych w języku polskim, podobnie jak w innych indoeuropejskich, zaliczamy nadto szereg przymiotników słownych, stanowiących odrębną kategorję, zwaną imiesłowami.