Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bezdźwięczność

Język: polski
Geneza: rzecz. od bezdźwięczny
Dział: Fonetyka (współcześnie)
Definicja współczesna

Zob. dźwięczność.

Cytaty

Dla uniknięcia częstego powtarzania terminów i dla krótkości użyjemy następujących symbolów:

I = dźwięczność

A = bezdźwięczność

S = głoska szczelinowa

T = głoska zwarta

Znaki dla dźwięczności schematycznie przedstawiają nam widok szczeliny głosowej w krtani, mianowicie zbliżenie zupełne wiązadeł głosowych — dźwięczność, i rozsunięcie ich — bezdźwięczność. Dwa ostatnie znaki przedstawiają dwie typowe głoski danych kategoryj.

Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających: [...]

ˏ kreska pod literą (l̗, r̗) — bezdźwięczność spółgłoski.