terminów gramatycznych online
bezdźwięczność
Geneza: rzecz. od bezdźwięczny
- Fonetyka opisowa: Benni/1923
- Głosownia: Gaert/1927
- Słownik, tom I (A-C): Dor/1958–1969
Zob. dźwięczność.
Cytaty
Dla uniknięcia częstego powtarzania terminów i dla krótkości użyjemy następujących symbolów:
I = dźwięczność
A = bezdźwięczność
S = głoska szczelinowa
T = głoska zwarta
Znaki dla dźwięczności schematycznie przedstawiają nam widok szczeliny głosowej w krtani, mianowicie zbliżenie zupełne wiązadeł głosowych — dźwięczność, i rozsunięcie ich — bezdźwięczność. Dwa ostatnie znaki przedstawiają dwie typowe głoski danych kategoryj.
Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających: [...]
ˏ kreska pod literą (l̗, r̗) — bezdźwięczność spółgłoski.
Bezdźwięczność ż V blm rzecz. od bezdźwięczny: Każda głoska polska jest albo bezdźwięczna, albo dźwięczna, chociaż nie we wszystkich pozycjach cecha bezdźwięczności lub dźwięczności jest odczuwana jako jednakowo ważna. DOR. Gram. 1, 41.