terminów gramatycznych online
orzeczenie
Orzeczenie. Od starożytności ta część zdania, której funkcją jest opisywanie przedmiotu wskazanego w zdaniu, przedmiotu, o którym się w danym zdaniu mówi, lub, inaczej, przypisywanie temu przedmiotowi pewnych właściwości, orzekanie o nim.
Cytaty
W każdem zdaniu musi być podmiot i orzeczenie. Podmiotem nazywamy osobę lub rzecz, o której się mówi. Orzeczeniem zaś nazywamy to, co się o tej osobie lub rzeczy mówi, np. w zdaniu: Uczeń pisze, podmiotem jest: uczeń, a orzeczeniem: pisze.
Orzeczeniem zdania (jak się wyżéj powiedziało) może być albo czasownik, albo rzeczownik, przymiotnik, zaimek, liczebnik, imiesłów, wyraz bezokoliczny słowa rzeczownie użyty, połączony z podmiotem za pomocą łącznika być.
W każdem zdaniu jest:
a) podmiot (sujeito) [...],
b) orzeczenie (predicado) to jest to, co się mówi czyli orzeka o podmiocie. Orzeczeniem bywa czasownik, a często rzeczownik lub przymiotnik z czasownikiem itd., n p. João trabalha muito (Jan pracuje dużo).