terminów gramatycznych online
spółgłoska wygłosowa
Język: polski
Cytaty
W jednych okolicach mamy upodobnienie międzywyrazowe pod względem dźwięczności typu warszawskiego, polegające na udźwięcznianiu (lub oddźwięcznianiu) wygłosowej spółgłoski przed nagłosową zwartą i szczelinową, nie zaś przed głoską półotwartą i otwartą, — w innych stronach znów słyszymy upodobnienie typu krakowsko-poznańskiego, mające wymieniony szerszy zakres.
Tylko potem przyszła ostateczna redukcja jerów i jej wpływ na gruncie poszczególnych języków słowiańskich, co zaciemnia przejrzystość rozwojowego obrazu. W każdym razie z tych zaczątków narzecza lechickie rozwinęły samodzielnie nowy stosunek iloczasowy, przyczem jakość wygłosowej spółgłoski grała znaczną rolę.
Wygłosowy jęz. «znajdujący się w wygłosie, na końcu wyrazu» [...] Spółgłoska wygłosowa, wymawiana z reguły bezdźwięcznie udźwięcznia się w wymowie wszystkich Polaków, jeśli następny wyraz rozpoczyna się od spółgłoski dźwięcznej zwarto-wybuchowej lub zwarto-szczelinowej. LEHR Gram. 32.