Historical dictionary
of grammatical terms online

pauza w mowie

Language: polski
Etymology: łac. pausa 'przestanek, koniec'
EJO 1999, 427 Contemporary definition

Pauza. Odcinek pusty w linii fali głosowej, wtórnie — element zerowy w ciągu fonicznym. Pełni delimitacyjną funkcję, gdy pokrywa się z granicą między jednostkami wyrazowymi lub zdaniowymi. Może odpowiadać członowi podlegającemu elipsie [...].

Quotations

Szum/1809, p. 190

Pauzy, czyli przestanki, stosownie do znaków ortograficznych w Grammatyce na K. 15. wyliczonych, podobnież zachowywać należy; bez tego rzecz byłaby ciemną i niezrozumiałą.