kreskowanie

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Szum/1809
• Gddk/1816
• Rozp./1830
• Desz/1846
• Br/1848
• Kurh/1852
• Malin/1869–1870
• Lerc/1877
• Jes/1886
• Kr/1897

Miękkość spółgłosek polskich oznacza się trojakim sposobem, albo: 1. przez osobne głoski czyli litery, jak: l, rz, c, cz, itd. np. był, byli; ręka, ręce; noga, nodze; 2. przez dopisywanie głoski i, np. konie, ciotka; 3. przez kréskowanie i kropkowanie, np. koń, cień, łokieć, Boże! itd.

Zarzucono już kreskowanie na końcu wyrazu spółgłosek b’ p’ w’ f' , raz dlatego, że w wymowie nie nie słychać zmiękczenia tych głosek, po wtóre aby nie mnożyć do zbytku krések i kropek nad literami.