Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz cudzoziemski

Język: polski

Cytaty

Ui. W wyrazach cudzoziemskich brzmi rozdzielnie, n.p. Jezuit Jezuita dżezuit, takoż po q i w następujących po g; anguish smutek anguisz, to distinguish rozróżnić tu distinguisz [...].

Dwugłosek ośm: au, aj, ej, éj, ij, oj, ój, uj, dlatego dwugłoskami (dyftongami) nazwanych: że się składają z brzmień dwu głosek np. miauczeć, daj, nadziej, téj, żmij, goj, twój, wuj. Do tych doliczyć możemy dziewiątą eu tylko w cudzoziemskich wyrazach używaną np. Europa, Eugieni.

Ze względu na pochodzenie wyrazy bywają: pierwotne i pochodne, oraz swojskie i cudzoziemskie. Pierwotne są to wyrazy, które od innych nie pochodzą […]; pochodne, które od innych wyrazów pochodzą […]; swojskie t.j. właściwie polskie […]; cudzoziemskie, są to wyrazy z cudzoziemskiego języka do polskiego przybrane [...].

Dwie te samogłoski piszą się w wyrazach czystopolskich, odpowiadające im zaś zgłoski, mają najczęściéj miejsce w wyrazach cudzoziemskich.

W wyrazach cudzoziemskich zachowujemy podwójną spółgłoskę etymologiczną, o ile wymawianie jej daje się słyszeć, np. ballada, belladona [...].