Historical dictionary
of grammatical terms online

rzeczownik umysłowy

Language: polski

Quotations

Kr/1897, p. 51 Definition

Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.

Kl/1939, p. 66 Definition

Kiedy rzeczownik nazywa przedmiot niedostępny dla zmysłów, a tylko pomyślany i tylko przez umysł poznawalny, mówimy o rzeczownikach umysłowych, np. dobroć, sprawiedliwość, rozległość, siła, trzeźwość, zasługa, rozkaz.