Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
rzeczownik umysłowy
Language:
polski
Quotations
Kr/1897,
p. 51
Definition
Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.
Kl/1939,
p. 66
Definition
Kiedy rzeczownik nazywa przedmiot niedostępny dla zmysłów, a tylko pomyślany i tylko przez umysł poznawalny, mówimy o rzeczownikach umysłowych, np. dobroć, sprawiedliwość, rozległość, siła, trzeźwość, zasługa, rozkaz.