Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik pospolity

Język: polski
EJP 1991, 293 Definicja współczesna

Rzeczownik [...]. Ze względu na znaczenie rz. dzieli się na nazwy (imiona) własne — nomina propria (Staszek, Marysia, Mickiewicz, Zakopane [...]) i rz. pospolite — appellativa (stół, oko, krowa, piasek [...]).

Cytaty

Kurh/1852, s. 80

Mówi się także z rzeczownikami ogólnemi czyli pospolitemi: wyjechał na prowincyję, na wieś (dla przepędzenia czasu na wsi), poszedł na przedmieście, tudzież poszedł na miasto [...].

Kurh/1852, s. 143

Toż samo powiedzieć można o takich wyrazach Rej (nazwisko), rej (rzeczow. posp. np. reje wodzić) i ryj (od słowa ryć) i t. p.

Szt/1854, s. 16 Definicja

Rzeczowniki [...] pospolite są te, które służą każdéj rzeczy jednego rodzaju, gatunku i t. d., np. pies, ryba, drzewo.