terminów gramatycznych online
łączyć (się)
Cytaty
Dopiero wyliczone samogłoski dzielę się na 8, a spółgłoski na 6 następujących niższych gatunków:
A. Samogłoski: 1) Na czyste, a, e, i, j, o, ó, u, y. 2) Na nosowe, ą, ę. 3) Na dwogłosy (dyftonges) [...]. 7) Na głosy rozłączne, złożone z następujących samogłosek, u, o, i, które się w wymawianiu z poprzedzającą samogłoską nie łączą, lecz brzmią same osobno, to jest: au, eu, eo, ai, ei, ii, np. na u ka, nie uk, je o grafij a, ta i, nadzie i, i żmi i.
Z tych dziewięciu gromad, 5 gromad jest odmiennych, tj. podlegających różnym odmianom w użyciu i z tego powodu zowiemy je częściami mowy odmiennemi; pozostałe zaś gromady są częściami mowy niedmiennemi i tylko wtenczas mogą mieć jakiekolwiek znaczenie w mowie, kiedy je z innymi wyrazami łączymy.
I tu więc owa powtarzająca się część zdania kładzie się raz tylko i to w liczbie mnogiéj, a reszta wyrazów łączy się znowu w jedno zdanie.
§ 133. Przyimki łączą się często z sobą: popod, ponad, poza, z pośród, z zewnątrz, z przeciwka, z pod, z za, z poza i t. d.
W lecie, po rzekach, wśród krzaków, na drzewach, bez końca; z przykładów tych widzimy, że przyimki stoją zawsze przed rzeczownikiem i że rzeczownik, stojący po pewnym przyimku, musi być położony w pewnym przypadku. Dlatego też mówimy zwykle, że przyimki łączą się z tym lub owym przypadkiem [...].
Z przypadkiem III-cim łączą się:
ku, przeciw, przeciwko, wbrew, gwoli.