terminów gramatycznych online
forma liczby pojedynczej
Język: polski
- Deklinacja: ŁośFl/1923
- Słownik, tom IV (L-Nić): Dor/1958–1969
Cytaty
§ 4. W deklinacji niezmienny morfologicznie temat łączy się z różnemi końcówkami. Zmiany fonetyczne nie przeszkadzają nam uznać niezmienności morfologicznej tematu np. las-u, lesi-e. Niekiedy jednakże wskutek procesów fonetycznych zaszły w temacie zmiany, których dziś ogół od morfologicznych odróżnić nie umie np. niebo, niebiosa. Nie jesteśmy też pewni, czy taka oboczność stp. jak gospodzin-, gospodn-a wyniknęła z przyczyn fonetycznych czy morfologicznych. Wyraźnie morfologiczną jest różnica między poganin-a a pogan-om, gdyż temat w formach liczby poj. zawiera morfemę in-, której nie zawiera i nie zawierał nigdy temat form przypadkowych l. mn. i podw.
[...] Rzeczowniki zaś z tematami miękkiemi w XVI w. i później zapewne dlatego, że były też, w użyciu formy na -e, właściwe mianowniki dawnych tematów spółgłoskowych np. nieprzyjaciele Fl. 36, 21 również ziemianie Fl. 48 i t. p. (bez przyrostka in- który występuje w formach l. poj.), a także tematów dawnych na -i [...].
Liczba ż IV, CMs. liczbie [...] ∆ jęz. w gramatyce: Formy liczby pojedynczej, formy liczby mnogiej «formy wskazujące na to, że desygnat rzeczownika (do którego może się odnosić określający przymiotnik lub czasownik) jest jeden lub, że tych desygnatów jest więcej; (nieco inny charakter ma zaimek osobowy w pierwszej osobie liczby mnogiej: forma my nie oznacza wielości podmiotów oznaczanych przez zaimek ja, ale: ja i inne osoby)»: Forma liczby mnogiej drzewa oznacza mnogość takich desygnatów jak desygnat rzeczownika Ip drzewo. DOR. Gram. I, 222. [...] // L.