Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pisownia

Język: polski
Definicja współczesna

Zbiór zasad i norm regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli - skąd ten cytat? IS

Cytaty

Oprócz tego kursu mam zamiar wydać jeszcze dwa inne, t.j. składnią (kurs drugi), fonologiją, pisownią oraz o nieforemnych odmianach i szczegóły o odmianie słów (kurs trzeci) […].

ó, u. Dwie te samogłoski nie różnią się wcale od siebie w wymowie, gdyż ó przybiera brzmienie u. Iżby więc roztrzygnąć tę wątpliwość, należy zapatrywać się na pisownią tego języka, z którego wyraz z wątpliwą samogłoską pochodzi. Jeżeli zaś wyraz ten, jest szczéro polski, przeprowadzić go przez odmiany gramatyczne, a to wydźwignie nas z niepewności.

Poza gramatyką, niejako dalszy jej ciąg, przytoczyłam Pisownią, składającą się z ustępów, wprawiających dzieci w bezbłędne pisanie, co, niechaj będzie dla nich pierwszém przygotowawczém dyktowaniem.

Poznanie mowy i pisowni ojczystej w całej rozciągłości jej niezmiernego bogactwa, rozwoju i ujednostajnienia, a to na podstawach chcąc oprzeć zasadniczo naukowych, czyli klasycznych, było i jest dotąd głównym przedmiotem obszernych badań i poszukiwań najgorliwszych naszych badaczów tak dawniejszych jako też tegoczesnych, do których liczby i ja zostałem wciągniętym.

Kopczyński wprowadził wyraz polski, od słowa pisać, „Pisownia", a grecki wyraz dla Greków zostawił.

Ponieważ i pisownia bywa czasami podwójna, jak: pae i pai — ojciec, escusar i excusar — uniewinnić, usprawiedliwić i t d., przeto uczący się znajdzie obie formy w niniejszej książeczce.