Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

konstrukcja formacja, wyrażenie

Hasło w cytatach: konstrukcye
Język: polski
Geneza: łac. constrūctio 'spojenie, budowa'
Dział: Słowotwórstwo (współcześnie)
EJO 1999, 312 Definicja współczesna

Konstrukcja. 1. Ogólnie - struktura wszelkich jednostek jęz.: wyrazów, grup wyrazowych, zdań, tekstów. 2. W gramatyce tradycyjnej - budowa jakiegoś wyrażenia jęz., najczęściej wyrazu lub części zdania.

Cytaty

§. 170. Przyp. VI. liczby poj. im — ją — jém, a tak samo i w licz. mn. imi nie używa się w dzisiejszej polszczyźnie nigdy, ani nawet w konstrukcyach bez przyimka, bez narostka n.

§ 91. W XV w. forma 3 os. bez jest, są stała się rozpowszechnioną i zaczęła wywierać wpływ na konstrukcję form złożonych innych osób [...].

Konstrukcja [...]. Konstrukcja dla z dopełniaczem nabrała prawie wartości celownika: zgotować obiad dla książęcia znaczy już tyle co książęciu. Jęz. Pol. 1922, s. 2.