brzmienie sposób wymawiania, dźwięk

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Sty/1675
• Duch/1699
• Mal/1700
• SzyGram/1767
• SzyPocz/1770
• Nał/1774
• Ant/1788
• Mucz/1825
• Bor/1830
• Rozp./1830
• Desz/1846
• Br/1848
• Such/1849
• Ryk/1850
• Morz/1857
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Malecz/1882
• Oż/1883
• KarłT/1885
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Lor/1907
• Łoś/1918
• Kon/1920
• Król/1922

[…] Kopczyński i inni Grammatycy polscy przyjmują dwugłoski tj. dwie samogłoski połączone w jedno brzmienie, i za takie uważają następujące: ay, ey, iy, oy, óy, uy, yy, ia, ią, ie, ię, io, iu, i trójgłoski, iay, iéy, iau; jednakże dawniéj Grzegorz Knapski [...], a za naszych czasów Alojzy Feliński [...], utrzymują, że w wyrazach polskich nie masz dwugłosek oprócz au, w miauczy.

Po spółgłoskach gardłowych k, g, i czasem nawet po ch, niezdolni jesteśmy wymówić grubego y tam nawet, gdzie ono z konieczności po nich następuje; ale wymawiamy zawsze tak, że to brzmienie dla ucha wyrównywa zupełnie brzmieniu samogłoski i.