brzmienie sposób wymawiania, dźwięk

Filtr: 3 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Sty/1675
• Duch/1699
• Mal/1700
• SzyGram/1767
• SzyPocz/1770
• Nał/1774
• Ant/1788
• Mucz/1825
• Bor/1830
• Rozp./1830
• Desz/1846
• Br/1848
• Such/1849
• Ryk/1850
• Morz/1857
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Malecz/1882
• Oż/1883
• KarłT/1885
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Lor/1907
• Łoś/1918
• Kon/1920
• Król/1922

[...] zkąd my kładliśmy czasém th a czasém t nie iżby się tak wymawiać miało, ale iż bliżéj brzmienia tégo wyrazić nie mogliśmy.

Om i on mające podobne brzmienie do ą, używamy tylko w wyrazach pochodzących z obcego nam języka.

W wyrazach: babka, łebkiem, żabka, grzybki, ząbki, grabki, słyszymy niby p, a mimo tego brzmienia, i mimo zasady pisania mocnych spółgłosek przy mocnych, a słabych przy słabych — napiszemy słabe b przy mocném b ze względu na wyraźnie brzmiące b w wyrazach: baba; łbem, żaba, grabie, grzyby, zęby [...].

Litera x ma cztery brzmienia: 1) Najczęściej czyta się jak polskie sz albo ś), przykład:

xarque (cz . szarke) suszone mięso [...].

Litera s ma brzmienie z tak przed m, n, na prz.: cysne (syzne) łabędź.