Historical dictionary
of grammatical terms online

spółgłoska głoska

Language: polski
EJO 1999, 458 Contemporary definition

Spółgłoski. Głoski, przy których wymawianiu występuje w obrębie jamy ustno-gardłowej przeszkoda (silne zwarcie lub silne zbliżenie narządów mowy), wskutek czego nie jest możliwy przepływ powietrza przez kanał głosowy bez zakłóceń.

Quotations

Such/1849, p. 3 Definition

Spółgłoska jest brzmieniem, wyciśnioném za pomocą ruchomych narzędzi mownych.

Such/1849, p. 4 Definition

W języku polskim mamy 45 głosek, a mianowicie 10 samogłosek i 35 spółgłosek.

Such/1849, p. 5 Definition

Spółgłoski dzielą się także na pierwotne i pochodne; piérwsze twardémi, drugie miękkiémi inaczej nazywane.

Kr/1897, p. 15 (15-16) Definition

§ 10.Spółgłoski. Spółgłoski są to szmery, powstające w pewnych miejscach jamy ustnej podczas pędu powietrza i przy zbliżeniu się lub zetknięciu ruchomego narządu mowy z nieruchomym.