Historical dictionary
of grammatical terms online

spółgłoska mocna

Language: polski
EJO 1999, 552 Contemporary definition

Spółgłoski mocne. Spółgłoski artykułowane ze znacznym napięciem mięśni narządów artykulacyjnych, któremu towarzyszy zwiększone ciśnienie powietrza w ponadkrtaniowej części przewodu głosowego. [...] W pol. przeciwstawienie s. m. i słabych nakłada się na fonologiczną opozycję dźwięczności: s. bezdźwięczne są zarazem mocne, s. dźwięczne są słabe.

Quotations

Mucz/1825, p. 13

Nadto dzielą się spółgłoski [...] według mocniéjszego lub słabszego wymawiania na: m o c n e, np. p, f, t itd. s ł a b e, - - b, w, d itd.