Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dopełnik

Język: polski

Cytaty

Przypádek drugi, dopełnik albo dopełniający, odpowiadający na pytanie kogo? czyj? czego? wystáwiá rzecz w tym stanie , że jest dopełnieniem drugiéj rzéczy, np. dom brata mégo.

Tego zresztą nie zrobił [O. Kopczyński] wówczas, por. natomiast P. Dworzecki, Grammatyka języka polskiego według prawideł J. ks. Kopczyńskiego, Wilno 1813: nominativus — czynnik, czynny, genetivus — dopełnik, dopełniający, dativus — dążnik, dążący, accusativus — biernik, bierny, vocativus — wzywacz, wzywający, instrumentalis — narzędnik, narzędziowy, localis — miescownik, miescowy.