Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dopełniacz przypadek

Język: polski
Geneza: od czas. dopełniać
EJO 1999, 193 Definicja współczesna

Genetivus (dopełniacz). [...] W językoznawstwie oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie, pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany. Syntaktycznie jest przede wszystkim przydawką lub dopełnieniem.

Cytaty

Gaert/1927, s. 84

Dopełniacz, p. przypadki; p. zdanie I.

Gaert/1927, s. 96

★Przypadki - formy imion i zaimków, wskazujące na ich funkcję znaczeniową w stosunku do innych wyrazów w zdaniu: 1. ★mianownik (★nominativus), 2. ★dopełniacz (★genetivus).