of Grammatical Terms online
imię pospolite
Language: polski
Appellativum (imię pospolite, nazwa pospolita). Wyrażenie rzeczownikowe nadające się do pełnienia funkcji predykatywnej, czyli takie, za pomocą którego można orzekać coś o dowolnym przedmiocie należącym do jego zakresu. A. są zatem nazwy mające zarówno denotację, jak i konotację, np. dom, wyspa, miasto, filozof, poeta, uczony, prezes. A. należą do jednego z dwóch podzbiorów, jakie się wyróżnia w obrębie kategorii rzeczownika. Drugim są imiona (nazwy) własne [...].
Quotations
Niektóre imiona własne i pospolite z narostkami ek, ka straciły znaczenie zdrobniałości, np. Maciek, Antek, Bartek [...], stąd pochodzi, że chcąc w nich zdrobniałość wyrazić, jeszcze raz ten narostek dodajemy, np. ołówek-ek=ołóweczek […].
[…] Piszemy dużą literę początkową przymiotniki, gdy je jako imiona własne do imion pospolitych dodajemy, a wtenczas te słowa przełożyć można np. ulica Wązka, morze Martwe […].