odmiana spółgłoskowa

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Łaz/1861

[...] Rzeczowniki należące do poprzedzających trzech form, kończą lub kończyły się niegdyś na samogłoskę albo przynajmniéj na starosłowiańską półsamogłoskę [...], dlatego ich odmiany w gramatyce porównawczej samogłoskowemi się nazywają. Liczba rzeczowników kończących się niegdyś na spółgłoskę, była tak mała, iż odmiana ich tak nazwana spółgłoskowa nie mógła się utrzymać obok przeważnie liczniejszych rzeczowników, należących do poprzednich trzech form samogłoskowych: większość pociągnęła za sobą mniejszość, instynkt językowy, kierowany uczuciem analogii nadał z czasem odmianę samogłoskową rzeczownikom zakończonym na spółgłoskę; tym tedy sposobem znikła już dziś odmiana spółgłoskowa, ślady jej pozostały tylko w rzeczownikach rodzaju nijakiego w 1. p. na ę zakończonych [...].