Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

liczebnik wielokrotny

Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
EJP 1991, 186 Definicja współczesna

Liczebnik jako część mowy tradycyjnie w gramatykach pol. wydzielany jest na podstawie kryteriów znaczeniowych [...]. Ze względu na znaczenie dzieli się l. na: l. główne, l. zbiorowe, [...], wielokrotne (o funkcji składniowej przymiotnika: dwukrotny, stokrotny; o funkcji przysłówka: trzykroć, pięć razy, dwukrotnie), [...].

Cytaty

Liczebniki dokładne są dziewięciorakie: [...] VI. Wielokrotne oznaczają, ile się razy rzecz jaka powtarza, i odpowiadają na pytanie: ilekrotny, np. Na trzykrotne pytanie nic nie odpowiedział […].

Liczebniki mające przymiotnikowe zakończenie zgadzają się ze rzeczownikami, i odmieniają się jak przymiotniki, te są: […] 3. Wielokrotne […].

Od lizebɳikóv gatunkovyɦ: pojedyɳzo, podvójɳe, potrójɳe, pozvórɳe, które mają formę ⴅejscovɳika lizby pojedyɳzéj rođaju ɳijaƙego. Tak samo pɍisłóvƙi uroɓone od lizebɳikóv ɣelokrotnyɦ, jako to: dvukrotɳe, trikrotɳe […].

Tak oznaczone jak i nieoznaczone liczebniki ze względu na ich znaczenie są: a) zbiorowe, oznaczające zbiór istot jednego gatunku, ale różnego rodzaju pod względem gramatycznym, t.j. jedne męzkie a drugie żeńskiego rodzaju […]; b) ilorakie czyli gatunkowe, wskazujące liczbę gatunków jakiéj istoty, na pytanie iloraki? wieloraki? [...]; c) wielokrotne czyli częstotliwe, oznaczające powtarzanie rzeczy i czynności, na pytanie ilokrotny? [...]; d) podziałowe, oznaczające równy podział istot [...].

Liczebniki porządkowe, mnożne, gatunkowe, wielokrotne odmieniają się jak imiona przymiotne […].